کوچولوی خوش اخلاق مامان

کوچولوی من، تو الان 3 ماهت شده و من نتونستم تو این مدت واست بنویسم. تو الان یه کوچولوی بامزه و ناز شدی. عزیزم تو از اولین روز تولدت دختر آروم و صبوری بودی. شب اول تو بیمارستان که تا صبح یکسره خوابیدی و ما واسه شیر خوردن و تعویض مجبور بودیم به زور بیدارت کنیم. الان هم شبها وقتی میخوابی تا صبح یکسره می خوابی و همه میگن که من خیلی خوش شانسم.

عشق من، همه بهت میگن کوچولوی خوش اخلاق! چون همیشه آرومی و خیلی کم گریه میکنی. با همه هم میخندی. اولین لبخندت را 22 روزگی زدی و ما کلی ذوق کردیم.الان هم که ماشالا خنده های قشنگت من و بابایی رو به وجد میاره.

الهی مامان فدات بشه! از 2ماهگی یاد گرفتی که کم کم صدا در بیاری. الان که هر روز صبح وقتی بیدار میشی فورا میخندی و واسه خودت آواز می خونی و لذت میبری.

جیگرک من، هر روز که بزرگتر میشی ما بیشتر عاشقت میشیم. تو به زندگی و عشق من و بابات رنگ تازه ای دادی.قربونت برم دخمل مهربونم!